Ο 43χρονος συνθέτης, Γιώργος Κολιάς, “έφυγε” από τη ζωή, σκορπώντας θλίψη στην καλλιτεχνική κοινότητα της Κύπρου.
Ο άτυχος καλλιτέχνης βρέθηκε νεκρός, χθες, Τετάρτη, μετά το μεσημέρι, στον καναπέ στο υπόγειο του σπιτιού του, στην περιοχή της Αγίας Φύλας, στη Λεμεσό της Κύπρου και ο θάνατός του αποδίδεται σε παθολογικά αίτια.
Advertisement
Πληροφορίες κάνουν λόγο ότι οικεία του πρόσωπα είχαν να τον δουν από την Παρασκευή.
Advertisement
Advertisement
Η κηδεία του τελέστηκε σήμερα, Πέμπτη, στις 10 το πρωί, στον Ναό Αγίου Νικολάου στη Λεμεσό.
Ο αδικοχαμένος άνδρας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κύπρο και καταξιώθηκε καλλιτεχνικά, κυρίως μέσα από τις μουσικές συνθέσεις του για παραστάσεις θεάτρου και χορού, καθώς επίσης για κινηματογραφικές, τηλεοπτικές, ραδιοφωνικές παραγωγές και ντοκιμαντέρ.
Advertisement
Αποφοίτησε με άριστα από το Berklee College of Music στη Βοστώνη, με ειδίκευση στη σύνθεση μουσικής για ταινίες, ενώ έγραψε τραγούδια, συμμετείχε σε συναυλίες, ζωντανές εμφανίσεις και μουσικές εκδηλώσεις στη Βοστώνη και τη Νέα Υόρκη.
Ο 43χρονος συνθέτης είχε σημαντικές συνεργασίες
Advertisement
Οι πρώτες του δουλειές στο θέατρο έγιναν την περίοδο 2004-2008, στη Νέα Υόρκη, σε συνεργασίες με τον σκηνοθέτη Πέτρο Πετρίδη και την ομάδα «Η Κύπρος μας», όπως επίσης με τη Μαγδαλένα Ζήρα και τον Ανδρέα Τσέλεπο.
Από το 2009 συνεργάστηκε με πολλές ομάδες και οργανισμούς στην Κύπρο, υπογράφοντας μουσική, σχεδιασμό ήχου και μηχανική ήχου, ενώ μεταξύ άλλων, συνεργάστηκε με τον ΘΟΚ, την Alpha Square, το Σατιρικό Θέατρο, το Θέατρο Διόνυσος, την ΕΘΑΛ, το Θέατρο Τσέπης, το Θέατρο Αντίλογος, την ομάδα Point To, τις Ασώματες Δυνάμεις κ.ά.
Το 2009, τιμήθηκε με το Βραβείο Μουσικής, στα Βραβεία Θέατρου ΘΟΚ (2007-2008/2008-2009), για την μουσική της παράστασης «Θηβαϊς ΧΙΙ: Ικεσία», παραγωγή των Θεατρικής Ομάδας Ανεράδα και Παραπλεύρως παραγωγές.
Τον Μάιο του 2022, η Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου εκτέλεσε το έργο του «Let’s get this story going», από τη μουσική για το θεατρικό έργο «Οι Κονδυλοφόροι του Μαρκησίου ντε Σαντ».
Από τα προσωπικά του εγχειρήματα ξεχωρίζει η παράσταση «Πάρε θέση στην Πλατεία» το 2021, όπου ο Γιώργος Κολιάς σε ρόλο οικοδεσπότη, υποδέχτηκε στη σκηνή του Θεάτρου Ριάλτο καλλιτέχνες της Λεμεσού, οι οποίοι επέλεγαν και μοιράζονταν τραγούδια που τους εκφράζουν, συνθέτοντας μια καλλιτεχνική δράση ως απάντηση στις ιδιάζουσες συνθήκες της πανδημίας.
Το 2019, στο Παττίχειο, παρουσιάστηκε η παράσταση «onstage», που παρουσίαζε πρωτότυπα τραγούδια και δημιουργίες του, ενορχηστρωμένα από τον ίδιο για το σχήμα Άλμπατρος.
Το 2018, εγκαινίασε το Μουσείο Γλυπτικής Φίλιππου Γιαπάνη στη Φασούλα, με τη συναυλία «Επιστροφή στη Μικρή Σαλαμίνα».
Πρωτότυπα τραγούδια και δημιουργίες παρουσίασε και σε άλλες συναυλίες, όπως η «Μάγισσα» στο Ξυδάδικο, το 2018.
Το 2008, στη Νέα Υόρκη, ηχογράφησε, σε συνεργασία με τον Ιωνά Αρτέμου, τη σειρά άλμπουμ με παραδοσιακά και έντεχνα τραγούδια «Θησαυροί του τόπου μου».
Στη Λεμεσό, διατηρούσε ένα πλήρως εξοπλισμένο στούντιο, όπου συνέθετε μουσική και τραγούδια και πραγματοποιούσε συνεργασίες στον τομέα του ηχητικού σχεδιασμού.
Τη βαθιά θλίψη τους εξέφρασαν, η Ένωση Ηθοποιών Κύπρου, οι Καλλιτέχνες Θεάτρου ΠΕΟ, ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου, με τον οποίο συνεργάστηκε στις παραγωγές «Μεταμόρφωση» (2009), «Η πέτρα» (2013), «Το τρίτο στεφάνι» (2014), «Το κέλυφος» (2018) και «Αμφιβολία» (2022) και το Υφυπουργείο Πολιτισμού.
Ο 43χρονος συνθέτης συνεργάστηκε πέρσι με το Μπαλέτο Νέων Λευκωσίας, για την παράσταση του νεοκλασικού έργου «The Butterfly Effect».
Τη θλίψη του Μπαλέτου Νέων Λευκωσίας για το θάνατο του Κολιά, εκφράζει η πρόεδρος του Γαλάτεια Σάββα, σημειώνοντας: «Με τεράστια θλίψη αποχαιρετούμε έναν υπέροχο συνεργάτη και έναν εξαιρετικό καλλιτέχνη που ξεχώριζε για το πάθος του για τη μουσική και την ευγενική του ψυχή. Είχαμε την τύχη και την τιμή να συνεργαστούμε μαζί του για πρώτη φορά πέρσι τον Οκτώβρη, όπου ήταν υπεύθυνος για το μουσικό μοντάζ της παράστασης The Butterfly Effect, και μας έκανε εντύπωση ο επαγγελματισμός, ο ενθουσιασμός και η βαθιά αγάπη του για την τέχνη.
Η απουσία του αφήνει ένα κενό που είναι αδύνατο να καλυφθεί, αναλογιζόμαστε όμως τις πολύτιμες στιγμές που μοιραστήκαμε και μας πλημμυρίζει η ευγνωμοσύνη για την τέχνη που δημιουργήσαμε από κοινού. Θα θυμόμαστε πάντα τον αγαπημένο μας Γιώργο Κολιά ως πηγή έμπνευσης και ενθάρρυνσης, ένα γνήσιο καλλιτέχνη και ξεχωριστό άνθρωπο. Αιωνία του η μνήμη».
