Μαρία Φωκά: Η γιαγιά του «Ντόλτσε Βίτα» και ο σπουδαίος ρόλος κατά την περίοδο της Χούντας
Η Μαρία Φωκά ήταν η αγαπημένη γιαγιά του «Ντόλτσε Βίτα», της οποίας η ζωή σηματοδοτήθηκε από δύο πολύ διαφορετικούς ρόλους. Αφενώς υπήρξε η αγαπημένη γιαγιά της τηλεόρασης και αφετέρου ήταν μια δυναμική αγωνίστρια.
Έπαιξε σημαντικό ρόλο κατά την περίοδο της Χούντας για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Ήταν τότε μέλος του ΚΚΕ. Η ίδια πέρασε από δίκη στην μεταπολεμική περίοδο της Ελλάδας, αφού τότε οι κομμουνιστές θεωρούνταν κατάσκοποι της Σοβιετικής Ένωσης.
Την εποχή της παρανομίας του ΚΚΕ ήρθε σε επαφή με αριστερούς από το Παρίσι. Της έδωσαν χρήματα για να τα στείλει στο κόμμα στην Αθήνα. Επειδή ο άνθρωπος που έπρεπε να του δώσει τα χρήματα έλειπε, εκείνη του άφησε ένα σημείωμα.
Η αστυνομία όμως έκανε έφοδο στο αρτοποιείο όπου θα γινόταν η παράδοση των χρημάτων και βρήκε το σημείωμα, με αποτέλεσμα η νεαρή ηθοποιός να ενοχοποιηθεί. Φυσικά, αυτό αρκούσε για να την κατηγορήσουν για κατασκοπεία και για δράση κατά του έθνους.
Το 1952 πήρε μέρος στη γνωστή δίκη των Νίκου Μπελογιάννη, Αργυριάδη, Μπάτση, Καλούμενου, Έλλης Παππά-Ιωαννίδου και πολλών άλλων, η οποία συμπεριέλαβε αρκετές εκτελέσεις. Στα πρακτικά της δίκης αναφέρεται με το επίθετο του τότε συζύγου της, Λυκούργου Καλλέργη, επίσης ηθοποιού, ενώ κρίθηκε ένοχη, με την ποινή της αρχικά να είναι η ισόβια φυλάκιση, η οποία τελικά μειώθηκε στα 10 χρόνια, ενώ της στερήθηκαν τα πολιτικά της δικαιώματα για 10 χρόνια.
Μαρία Φωκά: Η καταδίκη σε ισόβια και οι επιπτώσεις στη ζωή της
Η καταδίκη αυτή έκανε την ηθοποιό να απέχει από το θεατρικό σανίδι για περίπου 8 έτη, ενώ επανήλθε το 1958-59, ως μέλος μιας περιοδείας του Λάμπρου Κωνσταντάρα.
Γεννημένη στο Αργοστόλι, το 1916, η Μαρία Φωκά σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν». Πρώτη φορά εμφανίστηκε το 1944, στο έργο «Στέλλα Βιολάντη» του Γρ. Ξενόπουλου, υποδυόμενη τον ρόλο της Ασημίνας. Εκεί γνώρισε και τον σύζυγο της, Λυκούργο Καλλέργη, με τον οποίον έκαναν μια κόρη.
Η πολυαγαπημένη γιαγιά της ελληνικής τηλεόρασης έφυγε από τη ζωή στις 15 Ιουνίου του 2001. Ο τάφος της βρίσκεται στο νεκροταφείο του Πόρτσμουθ, στη Νότια Αγγλία
