Παιδικός καρκίνος: Αυτή είναι η ιστορία του μικρού Τζον
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις μικρών μαχητών που τα έβαλαν με τον καρκίνο και τον κέρδισαν, για αυτό είναι σημαντικό να ακούγονται οι ιστορίες τους και να παίρνουν κουράγιο όσοι γονείς και παιδιά περνάνε αυτόν τον γολγοθά. Ακολουθεί η ιστορία του μικρού Τζον, ο οποίος έδωσε για τρία χρόνια μάχη με την λευχαιμία και τελικά τα κατάφερε ενώ η υποδοχή που τον περίμενε στο σχολείο προκάλεσε συγκίνηση.
Ο John Oliver Zippay μπαινόβγαινε στο σχολείο για τρία χρόνια αφότου διαγνώστηκε σε ηλικία 3 ετών με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία το 2016, δήλωσε ο πατέρας του John Zippay στο CNN.
Μια τριετής μάχη με τον παιδικό καρκίνο για τον 6χρονο
Όλα ξεκίνησαν γύρω στις Απόκριες του 2016, είπαν ο Τζον και η σύζυγός του Μέγκαν, όταν ο Τζον Όλιβερ έπεσε και χτύπησε το κεφάλι του στο κεφαλάρι του κρεβατιού του. Το πρόσωπό του αποχρωματίστηκε και ήταν ληθαργικός, σύμφωνα με τον Τζον. Αφού πήγαν τον γιο τους στον γιατρό – και αρκετές εξετάσεις αίματος αργότερα – ο γιατρός τους τηλεφώνησε στη μέση της νύχτας και τους προέτρεψε να πάνε τον John Oliver στα επείγοντα.
“Ήταν ένα πραγματικό σοκ γιατί τότε ήταν που άρχισε να κυκλοφορεί η λέξη καρκίνος”, δήλωσε ο John.
Όλα τα σημάδια έδειχναν ότι επρόκειτο για μια μορφή λευχαιμίας.
Ο Τζον είπε ότι μόλις το άκουσαν αυτό ο ίδιος και η Μέγκαν, “όλα σταμάτησαν εκεί και τότε”.
Το ζευγάρι, μαζί με τη μεγαλύτερη κόρη τους, πέρασε 18 ημέρες στη συνέχεια στο νοσοκομείο με τον John Oliver, ενώ του έγιναν βιοψίες μυελού των οστών, μεταγγίσεις αίματος και διάφορες εξετάσεις.
Αφού ανακοινώθηκε η διάγνωση στον John Oliver, τα επόμενα τρία χρόνια περιελάμβαναν όλους τους διαφορετικούς τύπους χημειοθεραπείας και διαδικασιών.
Οι παρενέργειες ήταν πολύ έντονες και αυτό ήταν που δυσκόλεψε τον John Oliver να κάνει κάποια από τα φυσιολογικά πράγματα που κάνουν τα παιδιά σε αυτή την ηλικία, πόσο μάλλον να πηγαίνει στο σχολείο σε σταθερή βάση, σύμφωνα με τον πατέρα του.
Ένα σύστημα υποστήριξης που δεν έχει προηγούμενο
Παρόλο που ο 6χρονος έχασε τόσο πολύ σχολείο, δεν έμεινε ποτέ πίσω ακαδημαϊκά, δήλωσε ο διευθυντής του Καθολικού Σχολείου St. Helen Patrick Gannon στον συνεργάτη του CNN, WJW. “Το ότι έπρεπε να λείπει κάποιες φορές ήταν δύσκολο, αλλά η τάξη ήταν τόσο χαρούμενη που τον είδε να επιστρέφει”, δήλωσε ο Gannon.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας του John Oliver, η Megan κατέγραψε τις καλές και τις κακές μέρες σε μια ομάδα στο Facebook για να παρακολουθεί το σύστημα υποστήριξης του γιου της.
“Θεωρούμε τους εαυτούς μας τόσο τυχερούς και τόσο ευλογημένους”, δήλωσε ο Τζον. “Είχαμε τόσο μεγάλη υποστήριξη από την οικογένεια, τους φίλους, τα μέλη της κοινότητας, το σχολείο και το προσωπικό του νοσοκομείου”.
Την τελευταία ημέρα χημειοθεραπείας του John Oliver, οι νοσοκόμες, η οικογένεια και οι φίλοι συγκεντρώθηκαν γύρω του για να χτυπήσει το κουδούνι που χτυπούν οι ασθενείς όταν τελειώνουν την τελευταία τους θεραπεία.
“Και τότε ήταν που του είπα: “Εντάξει φίλε, πρέπει να χτυπήσεις το κουδούνι. Χτύπα το για όλα τα παιδιά που δεν είχαν την ευκαιρία να το χτυπήσουν’ και ήταν σαν όλα να πήγαν σε αργή κίνηση για μένα”, είπε ο John. “Χτύπησε τόσο δυνατά, ήταν τόσο περήφανος”.
Ο John είπε ότι ανυπομονεί πραγματικά να δει τον γιο του να κάνει όλα τα πράγματα που θα έπρεπε να κάνουν τα φυσιολογικά παιδιά σε αυτή την ηλικία τώρα που βρίσκεται σε ένα πιο υγιές στάδιο της ζωής του
