Τάνια Τσανακλίδου: Η μεγάλη ερμηνεύτρια για το εμβληματικό τραγούδι
Η Τάνια Τσανακλίδου μέσα από μια αφοπλιστική συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στα tanea.gr αποκάλυψε την ιστορία που κρύβεται πίσω από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της, «Μαμά Γερνάω». Με αφορμή την Γιορτή της Μητέρας, πάμε να ανακαλύψουμε τι σημαίνει το τραγούδι που έχει συγκινήσει πολλούς.
“Πεθαίνει η μητέρα μου. Νοέμβρης του ’86. Είμαι στα χάλια μου εγώ, δεν θέλω να βγαίνω, δεν θέλω να τρώω, περνάω δύσκολα… ούτε δίσκο θέλω ούτε τίποτα… Το μόνο που θα είχε τώρα νόημα για μένα θα ήταν ένα τραγούδι που θα έλεγα στην μάνα μου ό,τι δεν πρόλαβα να της πω”
«Είχαμε γνωριστεί με τα παιδιά και όλο λέγαμε να κάνουμε κάτι μαζί, αλλά δεν καθόταν. Εν τω μεταξύ πεθαίνει η μητέρα μου. Νοέμβρης του ’86. Είμαι στα χάλια μου εγώ, δεν θέλω να βγαίνω, δεν θέλω να τρώω, περνάω δύσκολα…
Ενα βράδυ, αρχές του άλλου χρόνου, με τραβάνε τα παιδιά να πάω στην παράστασή τους, να βγω λιγάκι, και όντως πάω στη “Λεωφόρο Α”, όπου τραγουδούσαν η Αλκηστις και η Ελευθερία. Είμαι όμως χάλια. Απαρηγόρητη. Μου λένε πάλι να κάνουμε κάτι μαζί και τους απαντώ, “παιδιά, ούτε δίσκο θέλω ούτε τίποτα… Το μόνο που θα είχε τώρα νόημα για μένα θα ήταν ένα τραγούδι που θα έλεγα στην μάνα μου ό,τι δεν πρόλαβα να της πω”.
Περνάνε λίγες μέρες και ένα βράδυ που παίζουμε χαρτιά με τον Σταμάτη, καταλαβαίνω ότι το πάει από ‘δώ, το πάει από ‘κεί, κάτι θέλει να μου πει. Στο τέλος δεν αντέχει και μου το ξεφουρνίζει: “Σου ‘χει γράψει ένα τραγούδι η Λίνα που δεν θα το πιστεύεις”. Ετσι όπως είμαστε, παρατάμε τα χαρτιά, τα παρατάμε όλα και δίνουμε ραντεβού με τη Λίνα… Αυτό το τραγούδι, όντως, δεν μπορούσα να το προβάρω όπως τα άλλα που έγιναν για τον δίσκο. Δεν το άντεχα.
Ετοιμος ήταν ο υπόλοιπος δίσκος, αλλά αυτό δεν μπορούσα… Πρώτη φορά λοιπόν μπαίνουμε και οι τρις στο στούντιο να ψάξουμε τόνο… Και αρχίζω… Κάποια στιγμή ψάχνω να τους βρω και είχαν εξαφανιστεί όλοι… Ο Σταμάτης, ο ηχολήπτης, όλοι. Μόνο η Λίνα έκανε ότι διάβαζε εφημερίδα… Ολοι μέσα στο στούντιο έκλαιγαν… Τελικά αυτή την πρώτη “πρόβα” την κρατήσαμε και στον δίσκο, είναι το “Υστερόγραφο”».
Η Τάνια Τσανακλίδου για την επιτυχία που άργησε να έρθει
Ο δίσκος κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1988 αλλά δεν σημείωσε καμιά μεγάλη επιτυχία. Ακόμη και στην ίδια εταιρεία που κυκλοφόρησε (CBS) έλεγε ένα από τα στελέχη του: «Τα σουξέ πρέπει να τα κράτησαν για τον επόμενο δίσκο της Πρωτοψάλτη». Αλλά η… εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Τότε πούλησε μόνο 12.000 κομμάτια (εποχή που ο χρυσός δίσκος ήταν στα 50.000) αλλά σήμερα πλέον ξέρουμε ότι δεν υπάρχει σπίτι, αυτοκίνητο, πάρτι, κέντρο που ακόμη και τώρα δεν δακρύζει μ’ αυτό το κομμάτι. Στιχουργικά, καθιερώνει και μια νέα εποχή για το ελληνικό τραγούδι.
Ο λόγος της Νικολακοπούλου, ελλειπτικός πολλές φορές (όχι ειδικά σ’ αυτό το κομμάτι) και βασισμένος σε εικόνες, δίνει με έναν μοναδικό τρόπο το αίσθημα της γενιάς του ’80, τον τρόπο που έβλεπε τον εαυτό της… Γυναικείο τραγούδι, αλλά όχι σαν τα γυναικεία τραγούδια που ξέραμε μέχρι τότε… «Στο “Μαμά, γερνάω”» έλεγε χρόνια αργότερα ο Σταμάτης Κραουνάκης, «έπρεπε να μελοποιήσω τη γυναικεία ψυχή, και δεν ήταν εύκολο πράγμα.
Πολλές φορές εκείνη την εποχή ένιωθα ότι η μουσική έπρεπε να είναι πιο συμβατική από τον στίχο… Γιατί ένιωθα ότι ο λόγος της Λίνας θα βγάλει το φίδι από την τρύπα, αυτός θα είναι το ανατρεπτικό στοιχείο».
Πηγή: tanea.gr
