Ναταλία Λιονάκη: Γιατί ακολούθησε τον μοναχισμό
Η Ναταλία Λιονάκη, η οποία λατρεύτηκε από το ελληνικό κοινό με τους ρόλους της σε διάφορες επιτυχημένες σειρές, εδώ και πολλά χρόνια έχει αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας και έχει ακολουθήσει τον δρόμο του μοναχισμού. Όταν πήρε αυτή την απόφαση, πολλοί έσπευσαν να πουν ότι εγκατέλειψε την παλιά της ζωή από ερωτική απογοήτευση ή κατάθλιψη, εκείνη όμως απάντησε επισημαίνοντας: «Τον ακολούθησα επειδή με πλημμύριζε από χαρά και φως ο Χριστός».
Αυτά ήταν τα λόγια της Ναταλίας Λιονάκη στη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη όταν την είχε συναντήσει στο σπίτι της στο Παγκράτι. Ήταν την περίοδο που όλοι την κυνηγούσαν για να μιλήσει στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Οι δύο γυναίκες είχαν καθίσει για ώρες μαζί στον καναπέ του σπιτιού της Ναταλίας. Είχε βρεθεί για λίγες ώρες ώστε να δει τη μητέρα της που ήταν ασθενής΄.
Ναταλία Λιονάκη: Ποιοι ήταν οι λόγοι που ακολούθησε τον δρόμο του μοναχισμού
Τότε έλεγαν όλοι ότι η Ναταλία ήταν σαν χαμένη. Όμως η Ναταλία δεν ήταν καθόλου σαστισμένη απλώς είχε παραδώσει την ζωή της. Στο θέλημα του Θεού προσπαθώντας να κόψει το δικό της θέλημα όπως λένε στην μοναστική ζωή. Είχε βάλει στόχο να αξιωθεί να την δεχθούν στον Μοναχισμό.
Στα χέρια της κρατούσε πάντα το κομποσκοίνι κι έλεγε την ευχή: «Κύριε Χριστέ ελέησόν με». «Έχω πάντα τον Χριστό στο μυαλό μου και κάνω πάντα νοερή προσευχή. Δεν με θλίβει τίποτα μόνο νιώθω την χαρά που προσεύχομαι και προσπαθώ με την προσευχή να μην αποσπώ το νου μου.».
Η Ναταλία έδινε απαντήσεις πνευματικές σε όσους την ρωτούσαν για την επιλογή της αλλά κανείς δε μπορούσε να καταλάβει αν δεν είχε σχέση με το Θεό τι σήμαιναν τα λόγια της.
Η Ναταλία ταπεινώθηκε, έδωσε τα υπάρχοντά της στον κόσμο, μελέτησε πατερικά κείμενα, έμαθε να διαβάζει ακολουθίες και το σημαντικότερο ; Έκανε παρακλήσεις στην Παναγία και γονάτιζε στην Παναγία προσφέροντάς της πλούσια τα δάκρυα της μετάνοιάς της.
Ευτυχισμένη είναι πλέον η Ναταλία Λιονάκη αφού επέλεξε τον μοναχισμό, και δεν το έκανε κάτω από ακατάλληλες συνθήκες αλλά από έρωτα προς τον Χριστό.
